Inzet in Cambodja: UNAMIC en UNTAC
Duur missie: 18 februari 1992 - 18 november 1993
Aantal militairen: 2.636
Dodelijke slachtoffers: 2
Dapperheidsonderscheidingen: 1
In 1954 viel het Franse koloniale rijk in Zuidoost-Azië uiteen. Ook de Franse kolonie Cambodja kreeg haar onafhankelijkheid. Een rechtse staatsgreep in 1970 maakte een einde aan de ogenschijnlijke rust.
Schrikbewind Rode Khmer
Royalisten en communisten organiseerden zich in militante verzetsbewegingen. De Rode Khmer vormde de harde kern van het communistische verzet. De rechtse regering verloor al snel de greep op het land en in april 1975 trok de Rode Khmer de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh binnen. De Rode Khmer voerde een meedogenloze politieke en sociale revolutie door. Naar schatting kostte dit schrikbewind meer dan een miljoen Cambodjanen het leven.
Vietnam steunt verzet
De Rode Khmer wenste daarnaast het verloren gegane middeleeuwse Khmer-rijk in zijn oude glorie te herstellen ten koste van de buurlanden. Vietnam koos daarop de kant van het Cambodjaanse verzet. Die steun nam zulke vormen aan dat de Vietnamese troepen in 1979 op hun beurt Phnom Penh innamen. De verdreven Rode Khmer begon een felle guerrilla tegen het nieuwe pro-Vietnamese bewind. Ook de royalisten van prins Sihanouk, de zogeheten Witte Khmer, zetten hun militaire acties voort.
Staakt-het-vuren
Het duurde nog 10 jaar voordat het Cambodjaanse verzet en de door Vietnam gesteunde Cambodjaanse regering bereid waren hun meningsverschillen op te lossen. De strijdende partijen kwamen in april 1991 een staakt-het-vuren overeen en legden op 30 oktober 1991 de Parijse akkoorden vast. Om realisatie van deze akkoorden te ondersteunen riep de VN-Veiligheidsraad op 28 februari 1992 de United Nations Transitional Authority in Cambodia (UNTAC) in het leven.