Nederlands aandeel in Multinational Force and Observers I (MFO I)

De Nederlandse regering stelde op 22 november 1981 ruim 100 militairen ter beschikking aan de MFO: marechaussees, ‘verbindelaars’ en enkele staffunctionarissen.

Verdeling van het detachement

De MFO omvatte verschillende eenheden. De Nederlandse marechaussees kwamen terecht bij de Force Military Police Unit (FMPU). In eerste instantie stelde de regering 21 marechaussees beschikbaar, maar dat aantal zou nog toenemen. De 84 ‘verbindelaars’ vormden de Force Signal Unit (FSU). De staffunctionarissen bekleedden functies bij verschillende MFO-staven en –hoofdkwartieren.

Indeling zone

De verbindingscompagnie had als taak om de interne en externe verbindingen van de MFO te onderhouden. Zowel in het noordkamp in El Gorah, (ook MFO-hoofdkwartier) als het zuidkamp in Sharm el Sheikh bevond zich een verbindingsdetachement. De zone waarin de troepenmacht van de MFO actief was, was verdeeld in 6 sectoren. In elke sector lag een aantal controlepunten, observatieposten en een Sector Control Center (SCC).

Verbindingen

De SCC’s waren ondergebracht bij een compagniesstaf van een van de MFO-bataljons. In deze SCC’s ging het Nederlandse verbindingspersoneel aan het werk. In elk SCC werden 3 ‘verbindelaars’ geplaatst, die regelmatig roteerden met de achterblijvers in het noord- en het zuidkamp. Deze achterblijvers bemanden op hun beurt de verbindingscentra van de infanteriebataljons in het noord- en zuidkamp en van het hoofdkwartier.

Minder personeel

Begin jaren '90 werd er drastisch in de omvang van de verbindingscompagnie gesneden. Dit vanwege bezuinigingen, meer lijnverbindingen en geavanceerdere verbindingsapparatuur. Allereerst moesten de verbindingscentrales in het noord- en het zuidkamp en de vaste staf bij het hoofdkwartier 10 functies inleveren.

Tussen 10 maart en 4 juli 1990 namen de infanteriebataljons de verbindingstaken op de SCC’s over. De hoeveelheid Nederlands verbindingspersoneel verminderde tot 50 personen. Begin oktober 1993 werd er nogmaals gesneden in de verbindingscompagnie. Ditmaal werden 15 militairen vervroegd naar huis gestuurd en 6 personen werden bij hun rotatie niet meer vervangen.

Politietaken

De FMPU was verantwoordelijk voor de politietaken in het inzetgebied van de MFO. Een belangrijke neventaak was het onderhouden van contacten met lokale politiefunctionarissen. De FMPU stond onder commando van een Nederlandse force military police advisor, die tevens de functie van provost marshall bekleedde. Hij was verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding over de FMPU.

Daarnaast adviseerde hij de force commander (van 11 april 1991 tot 21 april 1994 de Nederlandse luitenant-generaal Joop van Ginkel) op het gebied van militaire politiezaken. Door uitbreiding van het takenpakket van de FMPU en de controle aan de grensposten bij Rafah en Taba, steeg de omvang van het detachement tot 36 personen. Nederland beëindigde in de eerste helft van 1995 de deelname aan MFO.