United Nations Disengagement Observer Force (UNDOF)

Achtergronden

Israël en Syrië sloten in mei 1974 een overeenkomst over de terugtrekking van Israëlische troepen uit de Golanhoogten. Dit gebied was tijdens de Jom Kipoer-oorlog van 1973 door Israël veroverd. De overeenkomst bepaalde ook een vermindering van de Syrische en Israëlische strijdkrachten in de aangrenzende Area of Limitation (AOL), die zich over vrijwel de gehele Golan uitstrekte. De twee strijdmachten werden fysiek van elkaar gescheiden door een bufferzone, die overigens onder Syrisch burgerbestuur stond. De beide landen stemden ook in met de komst van een nieuwe vredesmissie voor de Golan: de United Nations Disengagement Observer Force (UNDOF). De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties ging in mei 1974 met de Israëlisch-Syrische overeenkomst akkoord. UNDOF nam als hoofdkwartier de locatie van de ISMAC in Damascus en vanaf 1992 Camp Faouar in het Syrische deel van de AOL in gebruik. De nieuwe missie kreeg de UNTSO-waarnemers van de Observer Group Golan onder operationeel bevel, die tezamen met twee infanteriebataljons de hoofdmacht van UNDOF vormden.

Het Nederlandse aandeel

Het Ministerie van Defensie leverde van 16 januari 1995 tot 31 mei 1997 de force commander van UNDOF, een generaal-majoor. Als commandant was hij verantwoordelijk voor de inzet en het wel en wee van 1.054 militairen en 90 waarnemers (peiljaar 1996).