United Nations Emergency Force (UNEF)
Duur missie: 12 november 1956 - 28 december 1956
Aantal militairen: 1
Dodelijke slachtoffers: geen
Dapperheidsonderscheidingen: geen
Het Suezkanaal in Egypte stond tot 1956 onder toezicht van Frankrijk en Groot-Brittannië. In juli van dat jaar nationaliseerde de Egyptische president Nasser het kanaal. Hierop grepen Israël, Frankrijk en Groot-Brittannië militair in. De Verenigde Naties (VN), de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie veroordeelden deze acties in felle bewoordingen. In afwachting van een politieke oplossing riep de VN een vredesmacht in het leven.
Oprichting van de vredesmacht
Op 29 oktober 1956 trokken Israëlische troepen de Sinaï binnen. Zij rukten in enkele dagen op naar het Suezkanaal. Op 5 november volgde een Frans-Britse luchtlandingsoperatie bij Port Said. Een dag later arriveerde per schip Frans-Britse versterkingen in de havenstad.
Inmiddels was al besloten een vredesmacht op te richten: de United Nations Emergency Force (UNEF). De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties nam dit besluit op 4 november. Deze vredesmacht moest de partijen in afwachting van een politieke oplossing gescheiden houden. De chef-staf van United Nations Truce Supervision Organization (UNTSO) kreeg de leiding over de nieuwe vredesmacht. Dit was de Canadese generaal-majoor Eedson Burns. Hij kreeg opdracht uit zijn waarnemerskorps officieren te selecteren voor de kern van UNEF.
Nederlandse waarnemer
Burns koos een Nederlandse kapitein als een van de officieren voor de UNEF-staf. Deze kapitein arriveerde op 12 november 1956 met de andere UNTSO-waarnemers in het tijdelijke UNEF-hoofdkwartier in Caïro. Hij werd aangesteld als hoofd van de inlichtingensectie. In die rol nam hij in december 1956 deel aan de onderhandelingen met generaal Mosjee Dajan (de Israëlische architect van de Sinaï-campagne). De deelnemers spraken over de terugtrekking van het Israëlische leger uit de Sinaï.
Discussie over bijdrage
Maar de positie van Nederland in de onderhandelingen met Egypte stond ter discussie. De Egyptische vertegenwoordigers stelden deelname van het als pro-Israël bekendstaande Nederland aan UNEF niet op prijs. Hierdoor moest de Nederlandse kapitein zijn functie al snel weer opgeven. Hij keerde op 28 december 1956 terug naar UNTSO.
Vanwege een latere missie onder dezelfde naam (1973-1979), zou deze uit 1956 bekend komen te staan als de First United Nations Emergency Force (UNEF-I). Nederland nam geen deel aan UNEF-II.
