Beek

De Amerikanen groeven voor de start- en landingsbaan een ruim 37 meter brede en 1.200 meter lange geul. Nederlandse bedrijven hielpen hen daarbij. Amerikaanse genisten legden ook een taxibaan aan. Deze verbond een groot aantal verharde parkeerplaatsen met elkaar. Op het terrein kwamen benzinereservoirs en een bommendepot. Een grote boogtent deed dienst als hangaar.

Fotoverkenners

De Amerikanen huisvestten zich in grote tentdorpen in de nabije omgeving. Officieren en onderofficieren trokken in bij particulieren of in hotels. Vanaf 28 maart 1945 was Y-44 klaar voor gebruik en deed dienst als platform voor fotoverkenners. Met toestellen van het type Lockheed F-5 voerde 39th Photographic Reconnaissance Squadron fotoverkenningen op grote hoogte uit. Dit was nodig om kaarten te maken en om luchtaanvallen te evalueren. Het squadron beschikte over Douglas F-3 Havocs en A-26 Invaders en maakte vanaf Beek nachtelijke fotovluchten.

Nadat de fotoverkenners waren vertrokken, opereerden de Amerikanen vanaf Y-44 met B-26 Marauder bommenwerpers. De Amerikanen droegen het vliegveld op 1 augustus 1945 over aan de Nederlandse autoriteiten.

Tegenwoordig is het vliegveld onder de naam Maastricht Aachen Airport nog altijd in gebruik.