Valkenburg
In het kader van een werkverschaffingsproject in Zuid-Holland werd eind jaren ‘30 het vliegveld Valkenburg gebouwd. In mei 1940 was het terrein nog niet af. De bodem was nog te zacht voor vliegtuiglandingen. Op 10 mei 1940 zonken een groot aantal Junkers JU 52 transportvliegtuigen met de wielen weg in de grasmat. Het lukte daardoor niet om op te stijgen.
Een tweede groep transportvliegtuigen moest door de slechte grasmat uitwijken. Het Duitse plan om meer dan 3.000 militairen in te vliegen mislukte hierdoor. Tot de Nederlandse overgave werd hevig om het vliegveld gevochten.
Katwijk
De Duitsers vergrootte het vliegveld en noemden het ‘Katwijk’. Zij stationeerden er vanaf het najaar van 1940 tot in april 1942 bijna alleen maar eenmotorige jachtvliegtuigen.
De Flugplatz kreeg vooral een taak bij de luchtverdediging van de kuststreek. Maar ook bij de begeleiding van scheepskonvooien op de Noordzee. Die taak was onder meer voor de 7./JG 54. Zij verbleven van 23 oktober tot 5 december 1940 op Valkenburg. Ook de Jagdstaffel Holland deed mee. Zij zaten vanaf oktober 1940 op het vliegveld. Verder maakten ook de Geschwaders 52 en 53 intensief van Valkenburg gebruik.
Op 20 juli vertrok de 5./JG 1 naar Deelen. Hiermee kwam een einde aan de bijna onafgebroken stationering van jachtvliegtuigen op het vliegveld. Voortaan maakten Duitse toestellen alleen nog incidenteel van Valkenburg gebruik.
Voedseldroppings
Tegen het eind van de oorlog speelde het vliegveld nog een hoofdrol in de operaties Manna en Chowhound. De geallieerde voedseldroppings boven West-Nederland. Na de Duitse overgave kwam het vernielde veld in handen van de RAF die het snel herstelde.
Op 15 oktober 1947 kreeg Valkenburg een bestemming als marinevliegkamp. Door inkrimping van de Nederlandse defensie na de Koude Oorlog, verloor het veld per 1 januari 2005 zijn operationele status. Op 1 juli 2006 sloot het zijn poorten voor de luchtvaart. In de toekomst komen er op het terrein woningen.
